Na sklepowej półce – dziesiątki, a nawet setki wielokolorowych kartoników, a w nich tubki z równie barwnymi pastami do zębów. Każda jest reklamowana jako ta, dzięki której uśmiech stanie się biały, a zęby zdrowe. Jakie składniki sprawiają, że wielce prawdopodobne jest spełnienie obietnicy producenta? Nasza klinika dentystyczna postanowiła zajrzeć do środka pasty do zębów.
Zawartość pasty do zębów
Higiena jamy ustnej nie może obyć się bez dwóch przedmiotów: szczoteczki oraz właśnie pasty do zębów. Płyny do płukania mogą jedynie stanowić jej uzupełnienie, lecz w żadnej mierze nie będą substytutem. Wielu osobom nie zależy na wyborze konkretnego produktu, a głównym determinantem zakupu jest dla nich cena. Owszem, najtańsze pasty do zębów także spełnią swoje podstawowe funkcje, ale warto zapoznać się z ofertą bardziej specjalistycznych egzemplarzy. Pojedyncze oszczędności mogą skończyć się nie tylko z dużym wydatkiem związanym z wizytą w gabinecie stomatologicznym, ale przede wszystkim – uciążliwym bólem.
Dobór pasty bywa uwarunkowany zdiagnozowaną u dentysty skłonnością do dolegliwości. Powinien to być ważny czynnik zakupu, znacznie istotniejszy niż preferencje cenowe, kolorystyczne czy smakowe. Jak czytać etykiety opakowań past do zębów i czym one różnią się między sobą?
Składniki past do zębów:
substancje pieniące
Pienienie się pasty jest zasługą zawartych w niej detergentów, takich jak chociażby anionowy laurylosiarczan sodu (w skrócie: SLS). Substancje te odpowiadają nie tylko za efekty wizualne, ale przede wszystkim zapewniają redukcję płytki nazębnej i zapobiegają jej ponownemu powstawaniu. Gdy jest ich zbyt wiele, mogą przyczynić się do zaognienia chorób przyzębia. W pastach dla dzieci SLS może być mniej, ponieważ zdarza się, że ten składnik podrażnia tkanki miękkie.
substancje ścierne i polerujące
Tych substancji jest procentowo najwięcej w pastach do zębów. Biorą odpowiedzialność za mechaniczne usuwanie płytki bakteryjnej i walkę z przebarwieniami. Składniki takie jak węglan wapnia, wodorotlenek wapnia i magnezu oraz polimetakrylan wpływają w znaczący sposób na konsystencję. Najlepiej, gdy pasty zawierają substancje ścierne o niskiej abrazyjności. Jak to rozpoznać? Właściwa wartość RDA mieści się w granicach od 30 do 70 w skali ścieralności.
związki fluoru
Ich obecność w paście do zębów sprzyja profilaktyce przeciwpróchniczej oraz związanej z leczeniem nadwrażliwości. Redukują szkodliwy wpływ bakteryjnych kwasów na tkanki zęba poprzez oddziaływanie na strukturę szkliwa. Obniżają krytyczną wartość pH oraz mają działanie remineralizujące. Duże stężenie fluoru może jednak doprowadzić do fluorozy, dlatego warto pilnować norm. Dla osób dorosłych i dzieci powyżej 6 lat jest to 1450/1500 ppm, dla dzieci do 2 roku życia – 500 ppm, a pomiędzy 2 a 6 rokiem życia – 1000 ppm. Jeśli stężenie jest większe, pasta do zębów może nie być dopuszczona do sprzedaży.
Problematyka składu pasty do zębów bardzo Was zaciekawiła? Podczas wizyty w klinice stomatologicznej Aldent zapytaj nas o rekomendacje. Z pewnością dobierzemy odpowiedni produkt w zależności od aktualnego stanu uzębienia i zdiagnozowanych potrzeb.
